Genç Gezgin Işık
1/:
Üç bacaklı bir cüce,
Boz atına binerek,
Erişmiş büyük güce,
Boz aygır kişneyerek.
2/:
Atın eyeri altın,
Dizginiyse gümüşten,
Hazineleri tartsan,
Vazgeçmez bu gidişten.
3/:
Toynağından kalkan toz,
Bulutlar yapa yapa,
Kaf dağına varmış boz,
Devlere atmış sopa...
123a/:
Bir varmış, bir yokmuş...
Evvelin evvelindeyken,
Zaman henüz kuluçkadaymış.
Mekan ise onun altında yumurtaymış.
Genç bir gezgin olan ışık,
'Tık tık tık! ' diyerekten,
Çalmış kapısını uzay sarayının.
123b/:
Tılsımlı kapıyı bir rüzgâr açmış.
Rüzgâr da rüzgârmış hani:
Gerdanında yetmiş iki tane siyah beni,
Giysilerinde ise mavi uzay deseni varmış.
Işık demiş rüzgâra:
'Beni de al içeri.'
Rüzgâr demiş ışığa:
'Annem duyar alamam.'
Işık demiş rüzgâra:
'Annen de kim senin? '
Rüzgâr demiş ışığa:
'Annem tekin değildir,
Babamsa Kaf gezegeninde bir hekimdir.
Her kim içeri girerse, annem kumaş diye keser;
Babamsa kalbi, dalağı ve böbreği hasta diye biçer.'
Işık çok korkmuş, hemen oradan kaçmış,
Meğerse yüzyıllardır kaçışı ondanmış.
123c/:
Biz de kaçmayalım mı uzaklara?
Bir masal anlatalım mı çocuklara? ...
Ahmet Yozgat
|