Gurbetteki Gezegen
1/:
Bin bir varmış, bir yokmuş...
Kral kendi beşiğini,
Sallarken tıngır mıngır,
Bir sandık altın bulmuş.
2/:
'Tıngır, mıngır' seslere,
Bizim sultan çok kızmış:
'Bu gürültü ne? ' diye
Öfke ile bağırmış.
3/:
Yedi belâlı devi,
Huzuruna çağırmış:
Ona verip şeşberi,
'Git sustur şunu.' demiş.
4/:
O, çok hızlı bir devmiş,
Kralı almış tasa,
'Gürültü etme,' demiş.
'Sultan kızacak yoksa! '
5/:
Kralı oracıkta,
'Tıngır, mıngır' haşlamış,
Bir köşe bulup ocakta,
Masalına başlamış...
12345a/:
'Bir varmış ise,
Yüz bir yokmuş alemde...
Evvel evvel iken...
Yani güneş kainatta tek iken...
Işık takviminin yıllarının urgan gibi boylu olduğu,
Yıldızların kabadayılar gibi horozlanıp uzay harmanında,
Çıkartıp ışın tabancasını acımadan birbirini vurduğu,
Tılsımlı bir zamanda sarışın bir yıldız varmış.
Lepiska saçları seriliymiş uzayın boşluğuna.
Bakmayın onun sarhoşluğuna.
Gurbetteki bir gezgin gezegene sevdalıymış.
Babasının sarayında bir eli aydınlıktaymış.
Bir eli ışık ilinde...
Yani bolluk ve bereket içinde yaşarmış.
Yediği önünde anıda bitermiş.
Yemediği ardında altı ay beklermiş.
Takım oluştururmuş beş, altı, yedi köşeli nedimeleriyle.
Çevrede dolanan şehzadelere el sallarmış.
Yatıp uyumadan önce engin masallara dalarmış...
Ahmet Yozgat
|