Karanlığın Foyası Çıkar
1/:
Bir varmış, bin bir varmış...
Zamanın bir yerinde,
Dokunan masallarmış,
Yıldızlar kiliminde.
2/:
Padişahlar saraya,
Döşemişler kilimi,
Masallar ıslatmışlar,
Dünyanın iklimini.
3/:
Gök kuşağının kızı,
Boyamış çiçekleri,
Dinleyin şu yıldızı,
Ne imiş diyecekleri:
123a/:
'Bir varmış ise eğer...
Bin bir de varmış bir zamanlar.
Bakarlarmış ağzına masalların çocuklar.
Develer geveze tellâl iken pazarlarda...
Pireler de yalın ayakmış,
Diken batarmış ayaklarına...
Yıldızlar ışık satarmış uzayın pazarında.
Işığın kilosu ucuz, gramı pahalıymış.
Aydınlık tüccarlarının hepsi de alaylıymış.
Ama bakır terazileri gümüş gibi kalaylıymış.
Sivri sivri uçları altından kamalıymış.
Ay dedenin yırtığı atlasla yamalıymış..
Kalaylı terazilerden yansır imiş ışıklar.
*******i yıldız türküleri yakar imiş aşıklar.
Göz kamaştıran ışığın da gücü sınırlıymış.
Yetmiyormuş karanlık geceyi aydınlatmaya.
Ve *******i çocuklara oyunları tattırmaya.
Çünkü gece ananın koyu karanlıkmış gözleri.
Sözleri ise tepeleme korku doluymuş.
Ancak gerçek değilmiş bu karalık aslında.
Yanında kocaman bir boya kutusu taşırmış.
Yani ürkütücü gece siyahla boyalıymış.
Doğrusu sahteymiş onun yazmasının oyası.
Bir masalı duyunca solar imiş foyası.
Haydi biz de geceyi masalla dolduralım,
Şu sahte karanlığın foyasını solduralım...'
Ahmet Yozgat
|