Pikassosever Yozgatlı
1/:
“Hüff! ” çektim on dört elif miktarınca,
Ve son aşkımı anımsadım,
Ve yaşamımın en keskin virajını...
Anlık hazların ayıplığını sırlamak için,
Gayretkeş bir hamaratlıkla çabaladı ellerim.
Ah soyka yüreğim!
Söz dinle ve gir kümesine...
***
Aşkı bir battaniye gibi bürünmüş bir rahimdeydim.
Barbayani’nin izbe mekanındaydım ya da.
Ya şişko meyhane zangoçu on dört köşeydi,
Aşkın ve yaşamın bu deminde.
Ya da ben kubik prizmalardan izliyordum tüm olan biteni.
İberik’te,
Ve İspanya’da,
Yani tüm cihanda...
2/:
Oysa ben bir Pikassosever Yozgatlıydım,
Barselonalı matador çırağı Ahmet’tim,
Sayın ki küçük bir arenada safi kemik, sinir ve ettim...
Ya da öyle sanıyordum.
Aldanıyordum...
3/:
İçiyordum onun ve benim *******imizi dolduran,
Gençlik anılarının en boğamsı ve inekimsisini.
Ve unutulan aşkımın efektif tombulluğunu.
Yazmaya durmuştum,
Kendi şiirimin aşkını ve yaşamını.
Sıra Karmen’deydi...
Ya da öyle sanıyordum.
Aldanıyordum...
Ahmet Yozgat
|