En Harlı Ayazdır Bu Aşk Yüreğimizdeki
1/:
Yüreğimize doldurduğumuz en harlı ayazdı bu...
Ateş ve sis kralı kimdir? Bir bilinir, bir perdesini bürünür. Onun sağını orta boy gök adaları alıyordu. Biz ise yayan yapıldak. Kendi yörüngemizin ilk menzilinde. Kocaman ve karanlık gözlü muharipler hantaldılar. Ve sollarını kollayamıyorlardı. Yana doğru aralıyorlardı kader kapılarını. Ardınca toz bulutundan kuyruklarını... Gözlerinde safi hırs, dillerinde lahuti bir 'hu! '
2/:
Yüreğimize doldurduğumuz en harlı ayazdı bu...
O an Mecnun'un yüzüne doğru savruluyordu körüğün son nefesi. Gri bir duman ardından... Daha sonra cehennem kavruluyordu. Etna kuduruyordu, gayya gibi. Gözleri yanıyordu bilcümle mahlukatın. Evrenin çevresine tünemiş olan herkesin ve benim tabii ki. Yüreğimize doldurduğumuz en harlı ayazdı bu. Zırhları çivili zalimlerin bereketli bir vurgunu...
3/:
Yüreğimize doldurduğumuz en harlı ayazdı bu...
Ve Uzun bir hüzme... Önümüzde. Deli bir ata binmişçesine. Yani oldukça hareketliydi bu aralar tarih. Sarih bir ayna değildi bakındığımız kare. Sis ve buharlar içinde. Sorar kendine ehli şiir: Aşk nerde? Ancak zaman yoktu ortalıkta daha. Yani vakit vardı sevdaya. Ya da bu yıldırımlar anın kırbaç sesleri miydi? Ya da denizini mi aramadaydı ilk su?
4/:
Dedik ya ey ehli şiir...
Yüreğimize doldurduğumuz en harlı ayazdı bu...
Ahmet Yozgat
|