Halımız
Akıllımız divane,
Can yuvamız virane,
Küstü bize kader oy!
Neydi acep bahane…
Yavaş yavaş çöktü ev,
Dertler oldu birer dev,
Sev diyorlar Dünya’yı,
Deli gönül gel de sev…
Geldi gençlik zamanı,
Beyler yazdı fermanı,
Yara kardeş yarası,
Olmaz bunun dermanı…
Yaprak gibi savrulduk,
Her gün yandık kavrulduk,
Kollar gözler bağlandı,
Dört bir yandan dövüldük…
Karşı geldik zulüme,
Lanet olsun ölüme,
Cantekin’im; can kurban,
Mehmet, Mehmet gülüme…
Mahmut Cantekin
|