Sokak Kahkahası
gecenin bir yarısı
sarhoş naralarına teslim olmuş sokaklar
uyuşturuyorlar kederlerini
içi geçmiş insanlar
ana caddelerde gizlenmiş yüzleriyle
yarı yırtmaçlı hanımlar göz kırpıyor geceye
bir andır gelip gidiyor işte
dünden kopup yarından elini çekenler
ayak izlerini mi bırakırlar ardına
insan seline dönmüş metropol sokağı
elleri boş, gözleri boş bakınır
öylesine sallanıyor bedenleri
havalanıp gitmiş saçlarının rengi
tırnak olmaktan çıkmış tırnakları
zaman dönmüş modaya uymuş
sokaklarda sarhoşların kahkahası
kaybolan tarihin askıya aldığı umutlar mı
üst üste yığılan çöplerin üzerinde
geceye uzanmış bir adam yatıyor
kirpikleri donmuş
sabaha siyahlarla örtünecekler
cenazenin arkasında bir kaç insanla
insanlar sel olmuş akıyor sokaklarda
kahkahalarda karışmış renkleri
bilinen o ki yürekleri saklı
yansıtmıyor içindekileri
neye güldüklerini unutmuşlardır çoktan
kişneyip geçen atlar gibi
sokak kedilerini ürkütürler
ölen ölmüştür nasılsa
ne gam, ne keder
erkenden süpürecekler
bütün sokağı boydan boya
ekmek parasına bir kaç adam
bu sokağın yakasını mı tutardı
Ercan Cengiz
|