Hayat Yorgunu
İri şakayıklar görsem bahçende
gün akşama dönerken perdeleri kapanmış
yıllanmış kırmızı yapraklarıyla
hüzün anımsatır bana
narin duruşu
tıpkı senin gibi
hayat yorgunu
Sarılırım gecenin donuk kollarına
geri getirecekmiş gibi
seni tekrar bana
azığımda dokuz milimetrelik soğuk tabanca
katık olmanı istiyorum son umutlarıma
çok açık konuştum
inan bana.
|