Hey Orkestra Şefi Dur Başlama
Hırçın dalgalara inat,
Martılara nispet,
Karanlık odalarındayım vaktin.
Kabuğuna çekilmiş kuru ceviz,
Rüzgara kapılmış pamuk,
Laleleri olmayan bir bahçe.
İstanbul cıvıl cıvıl, otobanlarda
Otobüsler sıralanmış,
Yolcularda sıla tutkusu dorukta.
Kulakları çınlatan sesizlik deniz kenarında
Ay sere serpe atmış kendini boğazın serin sularına
Tatlı bir rüzgar; Esmiyor.... Oynaşıyor ortalıkta.
Gece sessiz,
Gece pusuda.
Saat sabahın dörtbuçuğunda
Orkestra şefi hazır,
Yüzelli kişilik orkestra nöbet bekliyor
Saat beşte iş başında.
Hey! Orkestra şefi dur, başlama.
Dinlemez ki o, işini yapacak ya.
Beethoven'in piyano konçertosu ilk giriş,
Sebastiyan Bach sırada,
Yeni bir gün başlıyor, İstanbul'da.
Bekleyişler yurdumun her yanında.
Karış karış yayılacak gün ışımasıyla.
Kimileri bunun farkında,
Kimileri ise derin uykuda.
Ihlamur ağacının tepesinde oturuyorum,
İstanbul ayaklarımın altında,
Hey orkestra şefi çal benim içinde,
Bir Vivaldi,
Saraydan kız kaçırma.
Bir Mozart.
Bir de harman dalı ya da alaturka.
Yanılıpta bana sorarsan;
Dinlemek isterdim;
Damardan bir Müslüm baba.
|