Sahipsizliğimin Ellerinden Tut
Görüş günlerinde
Adı hiç okunmayan
Bir mahkum çaresizliğinde geçiyor günlerim
Hani saçları bir kez okşanmadan
Kaybolan çocukluklar gibi.
Ne olursun sahipsizliğimin ellerinden tut
Akşamları babasının iş dönüşlerini bekleyen
Beş yaşında bir çocuğun kederiyle sar beni kollarına...
2005
Melih Coşkun
|