[GooD aNd EvıL]

VER ELİNİ

Şimdi gözlerinde yarınları büyütüyorum
Her göz kırpışında filizleniyor yeniden umutlar
Bu gece de benim için uyuma ne olur
Irmaklara ver elini de uzat bana
Belki tutarım elini özlemlerin kıyısında
Ya da herhangi bir düşler adasında.
Hadi böylesine amansız susma!
Güz mevsiminde yaprakları dalından alıp götüren
Ya da yelkenleri oradan oraya sürükleyen
Rüzgara ver elini de uğultularıyla fısıldasın sözlerini
Her şeyi bırakıp bir kenara
Bak sana geldim deyip
Ve sonra bir ölüm sessizliği gibi susup
Öylece sarılsan boynuma da ağlasan
Gözlerini verdiğin zaman bulutlara...

Ekim 2002


Vedat Akdeniz