[GooD aNd EvıL]

Bir Şiir Bile Yazmadın, Benim İçin
Hani, hep derdin ya..
Bir şiir bile yazmadın, benim için!
Bir iki güzel söz söylemedin.
Yazıyorum şimdi, bu senin şiirin!

Bir bir dökülüyor aklımdan, yaşadığım anlar.
Durmak bilmiyor kalemdeki, siyah akan kanlar.

Bileklerime sarılmış, kalın bir urgan söyleniyor.
İlmek üstüne ilmek vurulmuş, yüreğim darlanıyor.
Asılmayı diliyor boynuma, kin bağlıyor.
Biraz ötede bekliyor, yağlanmış sallanıyor.

Vücudum titriyor, üşüyor soluk tenim.
Sanma ki belli değildir, tavandaki hedefim.

Cesaret tütüyor, sigaramın nazlı dumanında.
İstemem senden, dilenmem son bir elveda.
Buram buram yakıyor, içime her çekişimde.
Ayrılık şarkısı çalıyor, tutuşan bedenimde.

Açılmış perdeler, rüzgarla savruluyor.
Sinemi yakan kor ateşin, ruhumu kavuruyor.

Kurumuş hayaller, anılar hep darmadağın.
Kabıma sığmıyor amelim, içimde yaşıyor varlığın.
Başımı döndürüyor, süslenmiş acımla yâd.
Dağlanmış sevdama düşüyor, istemediğim bir ad.

Dökülmüş damlalar, silecek ellere hasret.
Silip de koynuna alacak yârdan, son bir gayret.

Ah! Bedenime sarılan, zencefil kokulu kara yılan.
Ömür yarısı geçti ininde, dinlemedin bir aman.
Gönül yarası açtın içime, çek git başımdan.
Kördüğüm atılmış üstüne, bitmek bilmeyen imtihan.

Açılmış çuvalın ağzı, ne yapsam kapanmıyor.
Taş yere düştü bir kere, tutup da kaldırılmıyor.

Dizlerim çökmüş zemine, sanki secde ediyor.
Bir ses duysa kalbim, ürkek ürkek bakınıyor.
Gecenin gürültüsünde, tek dostum yağlı urgan.
Delicesine uğuldayan rüzgar, sende biraz sussan.

Sürünen dileklerim, bağlanmış sana, virane kalmış.
Veda eden şiirimde, senden başka ne varmış?

Kırmızı gelincik soldu, değerli bir taş dibinde.
Son hatıram kalsın, bakıp ağlarsın dilediğinde.
Bekle geliyorum, sallanma deli urgan, biliyorum.
Son damlasına kadar sürsün elem, okudukça ağlıyorum.

Söndü özlemim, yıldızlar soğuk bu gece, ametist’im.
Ninniler söyle, kapat gözlerimi, bu senin şiirin!

03.07.2007 05.00

Kamil Çağlar
Kamil Çağlar