Oğluma yazdım -2-
Kolay değil ayrılık, hasret hiç güzel olmadı.
Bu senaryoda bana hep ayrılık
Ve hasret çeken rolü verildi.
Esas adam olduğumu zannediyordum ama,
Ancak figüran kalabildim.
Film hala devam ediyor.
Hayatındaki rolüm, uzaklarda yaşayan
Ve adına baba denilenim.
Sadece orada kalan resimlerde
Ve telefondaki ses.
Sadece bir cisim. Sadece o kadar.
Sokakta yürüyen insandan farkım var.
Böyle olmayacaktı. Sözümüz böyle değildi.
Benden ayrı büyümeni istemedim.
Beni tanımadan, öpmeden, koklamadan,
Elimi tutmadan, bahçelerde,
Kırlarda ve parklarda
Bensiz koşmanı, babasız eğlenmeni.
Sevgiyi yaşamak kötümüydü.
Günahları olanların yerine,
İkimiz acımasızca yakıldık.
Ama yanında olamadım affet.
19.09.1999 11.00
Kamil Çağlar
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|