Taş
Tas ki; dağları doldurur.
Doldurur da içine bakmadan.
Saklanır karaların ardına.
Gün yağıp ıslanıncaya kadar.
O tas ki; Nasırlaşmış kalbin,
Acımasız haykırısıdır sertçe.
Mertliğini kaybetmiş dostun,
Kötülüğün yalvarışıdır iyilere...
Tökezleyip takılmaya gör.
Dörtnala savrulan yelesini,
Çarpar toprağa acımadan,
Nazlı Küheylanın..
O tas ki; işaretidir kabrin.
Mahşer gününün müjdecisi
Tek yakarısı kulun hakka.
Dilenir sağlardan son bir Fatiha...
10.12.1999 11.00
Kamil Çağlar
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|