Ahlak Tuzakları
Şimdi,
Ağlayan yanık tenlerime bakıyorum.
Her şey,
Bir sorgu denizi.
Üzeri kana bulunan,
Gece elbisesi.
Bak, içimde derin bir insanlık.
İçim içime kanıyor.
Yaralı serçelerin kanat diken uçuşlarında,
Zamanı olmayan düşlerdeyim.
Solgun yüzümdedir, emsalin.
Ve bana bir hançer gibidir,
Davranışların.
İçimizde yorgunluk buldum.
Her şey,
Senden kalma bir pusu.
Yitik aşkların karanlık tutamları.
Kırgın gözlerde büyüyen salıncaklar gibi.
Mavinin ölüme doymadığı yerde,
Ben ısrarla,
Ayrılığı haykırırım.
Doğacak güneş bulutlarında,
Gölgeleri avlamaya çıkarım.
Yenilmiş dağlardan,
Üstüme karlar dökülür.
Bitmez, benim yazılarım.
Hayat boyu uzayan ******* gibi.
Üstüme nankörlük döküldükçe,
Ben kanatlanan şahin olurum.
Kavgamda, gökyüzünü avlarım.
Pençelerimle,
Tükenmeyen yalanlarını yırtarım.
Sessiz bir yemin gibi içimdeyim.
Kendi kendime her yerin çağlayanları.
Yürek dolusu fısıltılarda,
Ayağımızdaki gün ışıklarındayız.
Soruyorum, kendi baharıma.
Gölgeye kusan deli yosmalara.
Ve insanı aldatan,
En büyük ahlak tuzaklarına.
Kudret Alkan
__________________
Buraya Kadarmış ..
|