Aklın Boşlukları
Kırılgan bir mumum gövdesinde,
Aşkın derin bir yansıması vardı.
Gölge yoktu, kederde.
Her şey gün gibi açıktı.
Ayrılık gibi çıplaktı.
Ve doğumunu tazeleyen,
Ölüm desteleri gibiydi.
Sessizlik günahı arıyor.
Her kavgada bir suskunluk.
Her yeminde konuşmayan yarınlar.
Ve gününü gün eden,
Dipsiz bir gençlik.
Sormak gerek.
Hatta anlamların ötesine geçmek gerek.
Kurşun gibi solgun.
Vicdan gibi ağırdan almak gerek.
Rüzgarın son dansında,
Aşka sarılmak gerek.
Hepimiz çiçeklerimizin içinde,
Güllerin şafağındayız.
Geleceğin enginliğinde,
Usta bir kehanetin içindeyiz.
Ve bir gönül gibi,
Aklın boşluklarını avlıyoruz.
Kudret Alkan
__________________
Buraya Kadarmış ..
|