[GooD aNd EvıL]

Karanlığın Mimarı

Sığmazdı, mutluluk denilen esinti.
Esip de çalınırdı yalnızlığım.
Ağlamak da senden bir parçaydı.
Kırıldığım o aynalardaydı, gençliğim.
Düzlük yoktu, hayat yolunda.
En derin yerlerde yaşardım seni.
Bildiğim tüm umutların sesinde,
Güneşleri yakan nefesimiz vardı.
Ayrıydık, hayatın saatlerinde.
Bilindik şarkılarda bulurduk, içtenliği.
Orada yaşar, orada büyürdük.
Yüreğimizi saran o mutlulukta,
Hayallerce yaşamanın tadına varırdık.
Büyürdük umutların gizli geçmişinde.
O zamandan kalan duygulardık, biz.
Hissettiğimiz kadardı, aşkın dünyası.
O dünyanın sonu ve başıydık biz.
İkimizi birleştiren kapılar kapalıydı.
O kapılar, karanlığın mimarıydı.
Yaşanmış olayların hepsi cansız kalmıştı.
Akardı yürekler imkansızlık halinde bile.
Aradığım özlediğim bir yol vardı.
O da içimde büyüyen bir şehir olmuştu.

Kudret Alkan