[GooD aNd EvıL]

Nefret Olgusu

Yağmur toprağa,
Deniz kıyısına vardıkça özgürleşir.
Bulutlar dağlara yükseldikçe olgunlaşır.
Sonra sevmek,
Acı dolu bir nefrette türer.

Nefret olmasaydı, aşka nasıl bağlanırdık?
İçtenlikle nasıl yanardık?

Aşk, insanın doğumunda başlar.
Yılmadan onu bekler.
Ve geldiğinde,
İki kainat çarpışır.
Umut, su gibi akar ve büyür.
Yüreğin namlusunda,
Çocuksu ve ölü yüzler bırakır.

Sadece çocukluk anlar, ölümü.
Onunla yaşama tutunur.
Yeniden bir sevgi türer.
Aslında yeni dediğimiz sevgi,
Eski aşkın sonsuzluğudur.

Kudret Alkan