[GooD aNd EvıL]

Sağanak Vicdanlar

Ölüme borçluyuz hepimiz.
Gün gelecek, sağanak halinde akacak vicdanlar.
Sökülecek, kabuksu yaraların intikamı.
Kurşunu dikecek yaşam.
Mermiler gözlerden akacak.
Barut kokusunda aşılacak özlemler.

Gün gelecek, ağlayıp savrulayacağız.
Sorguların düştüğü vadilere doğru.
Ektiklerimizi biçeceğiz.
Çiçek kokularında büyüyen solgunluk gibi.
Dünyanın yedi harikasına doğru.
Rüyaların eriştiği enginlik denizine doğru.

Tedavülden kalkmış, aşkın güçlü cümleleri.
Herkes, bildiği yolda hükümdar.
Dinen bir sancının erişmediği son yolculuk.
Gezginci bir ruhun son arzuları.
Çıldıran odaların mahkum etme çileleri.
Yılların içinde gazap tutkuları.

Mimlenmiş alev perdeleri.
Kör gibi sevgiliye bakmak.
Görememek hayatın içinde dönen fiyaskoyu.
Bir maceranın içindeki solgunluğa bakmak.
En derindeki hüsranlardan,
Karanlık zirvelere doğru yol almak.

İçimde hayatın ayraçları.
Hiçbir şey beni kendime bağlamıyor.
Kopuyorum, ardımdan gelen arzu yuvalarından.
Belki de, mum gibi onlara esirim.
Bilemiyorum, dostlarım.
Nerdeyim ve hangi gün batımındayım?

Kudret Alkan