Çırılçıplak
doğma çırılçıplaktır insan...
hersey çıplak, akıl çıplak, yurek çıplak, beden çıplak
saf ve temiz..usu ve kalbi çırçıbıldak
duşunceler vardır
konusmasalarda anlasılanlar.. sesler ele verir..
parmaklar... sımsıkı yapısır eller...
guvenir...
ah çırilciplak.. sen oylece büyürsün...
kocaman olur, boy pos endam...
sen kıyılamıyan, sen sevgili olan..
bir gün gelir, kara bulutlar, şimsekler çakar...
yanarsın, islanırsın sırılsıklam
acımazlar
semsiye seruvenı baslar.. kaçma...
firtına dağıtır semsıyeyi...kurtaramazsın
islanırsın cırcıbıldak sırılsıklam...
acırsın..can yanar, canan yanar...
bir kabuk ararsın... caretta caretta olursun...
çekilirsin kabuguna sessizce...dalarsın derinlere
korursun cırcıbıldak usunu, cıplak duygunu.
dunya durmaz durustcesine... insanlar...
kabugunu kırarlar, ağlarsın....
bakarsın hayatına soyle bir donup... arkana
gorursun gerceğı....
gerçek...!
sen hep cırcıbıldak
anadan doğma çıplaksın...
çırılçıplak mıyım, çırılçıplak mıyız... çırılçıplak
22.09.2003
Nevin Kalafatoğlu
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|