...'Es ve La'....
ebemkuşağından renk çalan ey!
bunca keşmekeş arasında
vişne bahçesini andırıyor nağmelerin
iğde suskun / deniz yılgın rüzgardan
“günlük” ağaçları çağırıyor bak!
gidelim “es ve la”….
zincirlenmişiz epeydir
yorgunuz
ağzımızda bakır çalığı
kötürüm bıraktı bir şey
:
bilmiyoruz nedir
karıştı siyah-beyaz tuşları hayatın
alacakaranlık bir bakış gibi
yakıcıyız nicedir
vişne günleri aşkı hatırlatır hep
yitik zamanların harlanışını
gecenin vurgun yemiş ah’ları sunağını ararken
fallar açar
ceren gibi bir denizkızı suda
“günlük” ormanını anlatır bir başkası
dipsiz bir kuyuya koşuttur içimiz
eskitilmemiş şarkılar törpülenir kamburunda taşın
kan bağımız dirildikçe ezgilerde
yaprağa yazılır şiir
dikenden güller düşer de dilimize
“evet”le beni!
açılsın gönül gözüm
pulumun sessizliğini kır önce
sevdanın sureti yükselir biliyorsun
evrenin “la” sesinde
birlikte çalalım bir rengi daha sığla* ağaçlarından
kalk gidelim “es ve la”.....
………………
(*) Sığla: Günlük ağacı; çınara benzer; mistik kokusu ve yağının renginden ötürü amber ağacı (liquidambar) diye de adlandırılır.
(4 Temmuz 2005)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|