...“Kitre! ”...
kenar süslerinden sıyrıldığında
arayışa yönelir kır şakaklar
parmak uçları savurgan ağıt
kutsal bir buğudan geçip
kenarında durduk söz dağının
bekleyiş
bu kükreyen sabır ah!
anlattı sise
:
ergen ebruların suya değdiği yerde
en yalın rengimiz çıplak
“es” ile terleyen harfin dudağında
ölümün bahanesidir yaşamak
sorgu yargıcı; öd’deki hayvan
“kitre” desem şimdi
cinayetim dökülecek tarağımdan!
(2 Eylül 2007) - 6. Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 52
(ENKOYU - Yedi: Özel Sayı 'DARBE')
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|