Güz Sonunda Sığınak
fikrin güzündedir yazmak
olgun hüzünler büyütürken
eskimemiş durağan sularda
yorgunca bir melale varmak
bölük pörçüktü gençlik
gönül avuntusuydu yazmak
biraz cesur
biraz delimtırak
zengindi güz sözden yana
çöl ortasında
yüklü kervan
ömrün son güftesinde yolculuk
susuz bir sıcakla kucaklaşmak
kalkıyor giz perdeleri
fikrin kışı yakındır bu kapıda
düşünce güllerinden bir bahçe öte yaka
yediverenler gibi sımsıcak
yoksa bir sığınak mıdır aranan
kış iklimine düşmeden sözün büyülü gölgesinde
(30 Nisan 2003)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|