Olağandır! ...(Feridun Nevzat Unan'ın Bir Yazısına Cevaben Mektup)
Bence sen çok çalışıyorsun Fe Nevzat.. Hani saatlere vursak, belki senden çok çalışıyorum ama benimkisi keyfime…Seninki ise bildiğimiz hayat kavgası. Yorar adamı. O yollardan geçtiğim için böyle ukalalık ediyorum anlayacağın….
Nanik bunun neresinde şimdi? Ne bileyim ben? Panik atağım yok ki, nanik atağım olsun! ...
“Peki burada ne işin var? ” diye sormayacaksın, anladın mı? Takıldım peşine geldim işte. Şunun şurası kaç tane dost kalmış dünyada! ! ! ...Barbaros Hayrettin Paşa’nın martıları şaapıyormuş efendim. Laf mı şimdi? Hangisi kalmış dünyada? Ben, mutfak balkonumdaki güvercinlere bakarım arkadaş. Canıma okuyorlar vallahi! Hem de tam yirmi beş yıldır günde 3 kez balkon temizliyorum. Orası yetmiyor, bir de bizim balkona saldırıyorlar. Çiçek topraklarını hallaç pamuğu gibi atıyorlar. Yazarken bile tepemdeler. Ben biliyorum neden yaptıklarını. Saksılarda tohum arıyorlar. Sanki açlar ha! Bütün gün yemliyorum onları. Su ver- yem ver- temizle; su ver- yem ver- temizle….Öyle bir kısır döngü ki, içinden çıkmak mümkün değil. Ama çok seviyorum kerataları…Yani şimdi sistemim müsait olsa pekala panik atak geçirebilirim. Eeee, nanik de yapamıyorsun. Elimiz mahkum olmuş bir kere…
Sonuç ne? Erlaçin bütün gün balkon temizliyor! ...
Cemil İpekçi mutluymuş. Ne var? Ben de mutluyum! ...
Bir daha sefere kedileri anlatırım sana. Hep köpek hikayesi dinlemiştin benden. “Bu da nereden çıktı? ” diyeceksin şimdi. Ben, nerede evlat edinilecek bir şey varsa bulur çıkartırım. Bu da mutluluk reçetemin bir parçası. Herkes komplo teorileri üretirken, ben mutluluk stratejileri konusunda uzmanlaşmayı seçtim.
Boş ver doktoru-moktoru. Sen muhabbete devam et. Açılırsın dostum. Kesmezse eğer, koyarsın bir “nanik”; olur biter! ...
Hayat bu be )))
Başlatma martılara!
Ben çeyrek asırdır güvercin tersiyle uğraşıyorum da “gık”ım çıkmıyor.
Böyle yaşamak da güzel! ! ! ....
(20 Ağustos 2004)
('Nanik Atak' gurubu için yazılmıştır...)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|