Sus Konuşma! *
bu yılgınlık
çiçeğe karşı
ve zamana
sus
konuşma!
efkarın zekatı olsun saraylarım
yalnızlık hanedanım
razıyım
külümü serpsinler toprağına
kanımla sularken kalbin yaseminlerini
kapılar sana çözülsün
paslı kilitleri ben sökerim
vurma kendini dik yokuşlara
belki
hiç yeşertmem seni
bakarsın kendi kil’imden yaratır
dünü gömer
yarını koyarım avuçlarına
bana rağmen
bana bedel
aşkın var ya hani
işte o
yalnızca o yeter!
sus artık
solmasın çiçek
sus
konuşma!
…….
(*) “Sana duyduğum aşk / sözlerden güçlü olduğu için / susmaya karar verdim vesselam…” – Nizar Kabbani (Aşkın Kitabı – 52. şiir)
(24 Şubat 2004)
Naime Erlaçin
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|