“93. Saat”
Ayrılığın üstünden 93 saat geçti,
Yaralarım kanamaya devam ediyor,
Her saat bir umudu katletmekte,
Sanırım bu yüzden 93 saattir,
93 saattir güneş doğmuyor,
Özlemeyi özledim,
Adam gibi,
Hasretleri özledim,
Bilirdim biterdi,
Bu nasıl iş anladımsa arap olayım,
Bu nasıl iş bir türlü bitmek bilmiyor,
Susmuşluğum isyanımın dili,
Sessizliğim haykırışım bunu bil,
Varlığın yüzünden sebepsiz değil,
Dağlar bile saat saat eriyor,
93 saatde 93 yaraya,
93 avuç tuz,
93 damla gözyaşı,
Ayrılığın üstünden 93 saat geçti,
“nasıl”ını bir ben biliyorum.......
Yusuf Şans
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|