Anne Bitti Bu İş
bizim mahallede indik taksiden
gözlerimde yaş, henüz takmadığımız
yüzüklerimizi sana uzattım
avucuna bıraktım
almak yada almamak arası
katılaşmış ellerin şaşkın, sen şaşkın
cebine gömdün sevdamızı
titreyen bedenimle sokuldum yanına
vedalaşmak üzere sarıldım boynuna
hem de son kez vedalaşmak ne acı
kollarımı kilitledim sımsıkı
yüzüm teninde, ağlarken kulağına
sadece hoşça kal dedim fısıltıyla
ve cevabını beklemeden
arkamı dönerek koşar adım ilerledim
evimizin bulunduğu sokağa doğru
birkaç adım atmıştım ki
içimdeki ses dur diye haykırıyordu
hatalısınız diyordu, hatalısınız
omzumun gerisinden
başımı çevirdim baktım
sende arkana bakmadan dönüp gitmiş miydin
yo hayır mıhlanmış gibi
çakılmıştın kaldırıma
mahzun bakıyordun ardımdan
el bile sallamana fırsat vermemiştim ki
seni öyle görünce dayanamadım
ayaklarım ileri gidemedi ve
aynı hızla koşarak tekrar boynuna sarıldım
üzülme sen daha iyilere layıksın
cümlesi döküldü dilinden
yanağıma kondurduğun buseyi alıp
titreyen dudağına yapıştırdım
birkaç saniye önce ki gibi
arkamı dönüp yürüyüp gittim
koşmadım bu sefer, koşamadım
ne kadar yavaş adımlasam sokağımı
o kadar zaman daha sana yakın olacaktım.
uzaklaştıkça ben ölecektim biliyordum
yavaş adımlarla ilerledim ilerledim
zil sesiyle kendime geldim
gözlerimin yaşını elimin tersiyle sildim
allak bullak yüzüme şaşkın bakan anneme
tamam anne bitti bu iş bitirdim her şeyi
aradan çok uzun yıllar geçti
nereden aklıma geldi bunlar bilmiyorum
pencereden lapa lapa yağan karı seyrederken.
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|