www.cakal.net Forumları YabadabaDuuuee - Tek Mesajı Görüntüle

**GooD aNd EvıL** · 11-03-2008, 04:51 PM

Bir Yol Hikayesi

Bir yol hikayesi bu
Hem de öyle bir yol ki
Zordur anlatması
Yanar dinleyenlerin yüreği
Kan dolar gözleri

Doğumla başlayıp
Ölüme kadar giden
Uzun bir yol hikayesi
İlk kilometre taşında
Ağlamışım her insan gibi doğarken
Minicik bedenim yaşama
Merhaba dedi gözleri yaşlı

Yavaş yavaş büyürken
Olup bitenden habersiz
Çocukluğun verdiği masumiyetle
Koşturup oynamışım köyümün
Ah o köyümün patika yollarında
Dayak yemişim anamdan, babamdan
Sevgisiz değildiler elbette
Biliyorum beni çok severler
Yaşam şartları el vermedi
Meydan bırakmadı ki gösterecek
Hep yürekte saklandı sevgi
Geniş zamanlarda söylenecekti, hiç gelmedi o zaman

Bağ yok, bahçe yok, babam mı bırakıp gitmiş
Altı yedi yaşlarındayken yitmiş gurbet elde
Komşuların yardımıyla
Ben ve yorgun anam
Göçüverdik taşı toprağı altın İstanbul’a
Alt tarafı iki kişiydik, bir köşecik bulurduk yaşayacak
Bir gecekonduya sığındık, deniz de görüyor
Yeterdi bir göz oda, iki şilte
Hiç deniz görmemiştim Antep’te
Bu kadar çok su Allah’ım çok güzel
Şansımız dönecek burada, sevinçliydik
Hem de onbeş lira kirayla
Biraz pahalı ama olsun çalışır öderiz

Kilometre taşları ilerlerken
Okul çağında öğretmenimden
Dayak yedim haklı yada haksız
Sürüp giden arkadaş kıskançlıkları
Bir de kitap yok,defter yok,para hiç yok
Uzaklaştırdı beni okuldan
Kah güzel ve güleç, kah gözü yaşlı
Hüzün dolu öfkeyle
Yaşadım hiçbir şey anlamadan

Bir yol hikayesi bu
Hem de öyle bir yol ki
Gencim, laf aramızda yakışıklı da derler
Arşınlarken yolları duygulu, hüzünlü
Yüreğim sevgi dolu, elimden bırakmadığım umutlarım var
Terk etti sevgilim, aldanmış yüreğim
Gençliğin baharında boğuldum kanlı yaşlara

Zar zor bir iş buldum
İş hayatının zorlukları, türlü ayak oyunlarına
Kurban olmamak için gizli gizli ağlayarak
Kazandım, kazanıyorum tırnaklarımla ekmeğimi
Sıvadım kolları, umutluyum
Kendi ekmeğimi çıkarırım o yeter bana
Sıkmışım taşı damlamakta suyu
Çabalarım elimden geldiğince, yorulmam
Alın teriyle kazanmak bir başka güzel hani
Satıyorum deryaya karşı üç beş simit
Sohbet ederek martılarla, besleyerek balıkları

Akşamın alaca karanlığında, koyulurum yola
Elimde dumanı tüten iki ekmek
Temizlikten dönen yorgun anam
Bekler, kapıda gözleri
Böleriz yumrukla soğanı
Paylaşırız ekmeğimizi, emeğimizi

Daha henüz belki de yolun başında
Yarısı bile değil yaşananlar
Geri kalan kilometreleri
Bilmiyor henüz hiç kimse

Bir yol hikayesi bu
Hem de öyle bir yol ki
Bitip tükenmez anlatmakla
Başlamıştı karlı bir gün doğumla, ağlayarak
Son bulacak kara toprak ta bu hikaye
Herkes de farklı yaşanacak elbet
Çileler dünyası biz insanlar için
Tamamı anlatılamaz
Yaşanmışların ve yaşanacakların
Aynı zorlukta, umutlu yada umutsuz
Devam edecek sona kadar
Uzun bir yol hikayesi bu
Hem de çok uzun.
yaşıyorum
İşte ben de
Bir bitirirsem şu liseyi açıktan da olsa
Umutluyum, gülerim belki
Anamın gül yüzünde güller açar belki

Vapurla Üsküdar’ a geçerken görüp konuştuğum simitçi Hüseyin’in hikayesi

11-03-2008, 04:51 PM	#40
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57912 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Bir Yol Hikayesi Bir yol hikayesi bu Hem de öyle bir yol ki Zordur anlatması Yanar dinleyenlerin yüreği Kan dolar gözleri Doğumla başlayıp Ölüme kadar giden Uzun bir yol hikayesi İlk kilometre taşında Ağlamışım her insan gibi doğarken Minicik bedenim yaşama Merhaba dedi gözleri yaşlı Yavaş yavaş büyürken Olup bitenden habersiz Çocukluğun verdiği masumiyetle Koşturup oynamışım köyümün Ah o köyümün patika yollarında Dayak yemişim anamdan, babamdan Sevgisiz değildiler elbette Biliyorum beni çok severler Yaşam şartları el vermedi Meydan bırakmadı ki gösterecek Hep yürekte saklandı sevgi Geniş zamanlarda söylenecekti, hiç gelmedi o zaman Bağ yok, bahçe yok, babam mı bırakıp gitmiş Altı yedi yaşlarındayken yitmiş gurbet elde Komşuların yardımıyla Ben ve yorgun anam Göçüverdik taşı toprağı altın İstanbul’a Alt tarafı iki kişiydik, bir köşecik bulurduk yaşayacak Bir gecekonduya sığındık, deniz de görüyor Yeterdi bir göz oda, iki şilte Hiç deniz görmemiştim Antep’te Bu kadar çok su Allah’ım çok güzel Şansımız dönecek burada, sevinçliydik Hem de onbeş lira kirayla Biraz pahalı ama olsun çalışır öderiz Kilometre taşları ilerlerken Okul çağında öğretmenimden Dayak yedim haklı yada haksız Sürüp giden arkadaş kıskançlıkları Bir de kitap yok,defter yok,para hiç yok Uzaklaştırdı beni okuldan Kah güzel ve güleç, kah gözü yaşlı Hüzün dolu öfkeyle Yaşadım hiçbir şey anlamadan Bir yol hikayesi bu Hem de öyle bir yol ki Gencim, laf aramızda yakışıklı da derler Arşınlarken yolları duygulu, hüzünlü Yüreğim sevgi dolu, elimden bırakmadığım umutlarım var Terk etti sevgilim, aldanmış yüreğim Gençliğin baharında boğuldum kanlı yaşlara Zar zor bir iş buldum İş hayatının zorlukları, türlü ayak oyunlarına Kurban olmamak için gizli gizli ağlayarak Kazandım, kazanıyorum tırnaklarımla ekmeğimi Sıvadım kolları, umutluyum Kendi ekmeğimi çıkarırım o yeter bana Sıkmışım taşı damlamakta suyu Çabalarım elimden geldiğince, yorulmam Alın teriyle kazanmak bir başka güzel hani Satıyorum deryaya karşı üç beş simit Sohbet ederek martılarla, besleyerek balıkları Akşamın alaca karanlığında, koyulurum yola Elimde dumanı tüten iki ekmek Temizlikten dönen yorgun anam Bekler, kapıda gözleri Böleriz yumrukla soğanı Paylaşırız ekmeğimizi, emeğimizi Daha henüz belki de yolun başında Yarısı bile değil yaşananlar Geri kalan kilometreleri Bilmiyor henüz hiç kimse Bir yol hikayesi bu Hem de öyle bir yol ki Bitip tükenmez anlatmakla Başlamıştı karlı bir gün doğumla, ağlayarak Son bulacak kara toprak ta bu hikaye Herkes de farklı yaşanacak elbet Çileler dünyası biz insanlar için Tamamı anlatılamaz Yaşanmışların ve yaşanacakların Aynı zorlukta, umutlu yada umutsuz Devam edecek sona kadar Uzun bir yol hikayesi bu Hem de çok uzun. yaşıyorum İşte ben de Bir bitirirsem şu liseyi açıktan da olsa Umutluyum, gülerim belki Anamın gül yüzünde güller açar belki Vapurla Üsküdar’ a geçerken görüp konuştuğum simitçi Hüseyin’in hikayesi __________________ Buraya Kadarmış ..