Dostlar
DOSTLAR
Bir ses saklanmış kuytu köşeye
kendi karanlığına büründürüp yarınları.
Kırmızı yanıyordu karanlıklarda kalpler.
Acıların egzersizinde
içimizde boy atmış kuşku.
Bir rüyada alevle yıkandılar
sinmişken gölgeler aydınlığın içine
kendi yüreklerinin sesine kandılar.
Aydınlığını tükettiler güneşin.
Gözlerin kül renginde koru gizlenmiş
kordandı canlar
kordan yandılar.
Sivaslar yandı
yakanlar Müslüman’dılar
Onlar ki mazlumların
ekmeğini aşını kesenler.
Onlar ki tanrı adına tekbir getirip
Kubilay’ ın başını kesenler
Onlar ki;
aydınlığın etrafında dolaşan sinekler gibi
hep peşimizde.
Bir fırsat bekler gibi
Dostlar:
Sizin umudunuzu taşıyoruz içimizde.
Yarınlara bizimle gidecek umudunuz
Sevdalara kor düşer mi?
Nice canlar yandı tende
Türküler ağıda döndü
Sinsi tuzaklara gebe bir günde
37 cana kıyıldı
Nice ocaklar söndü
Ya siz gözü dönmüş sürüler
Bırakmaz ki aydınlığın gözleri peşinizi
Onlara yakılan türkülerde ölürsünüz
Boğulursunuz onların sevda sellerinde
Hangi nedenle hak ettiler de siz
benzin döküp ateşe verdiniz
Onlarla birlikte yandı canımız
sizin sızlamazken vicdanınız
Ahmet Canbaba
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|