[GooD aNd EvıL]

&&& Çaresizliğim Çaresiz Kaldı &&&
Zaman öyle çabuk akıp geçmiştiki, bunu anladığım o an,neleri kaybettiğimi, neler kazandığımı kestirebildim.O mutluluk oyunu oynayan sevecen kız yoktu artık...Gözüm yaşlı, dilim sitem doluydu. Ve bunu kabullenmem çok zor oldu. Çünki ben gülmeyi, sevmeyi, hayatı kısacası yaşamayı seven biriydim. Aslında değildim ama, öyle görünmek zorundaydım,ama en azından bunu başarabiliyordum. Sonra şöyle ardıma bakacak oldum, korktum! Sonra büyük bir hızla döndüm,,,baktım yeniden ardımda bende geriye kalan büyük bir enkaz yığını vardı. Donup kaldım! Yılların o acı birikimi, gözlerimden damla damla yağmaya başlamıştı.Kimim kimsem yoktu, yapayanlızdım. Yumruk yumruk sıktım ellerimi, gözlerimi delice yumuyor;
-Akmayın...! Akmayın yalvarırım! diye haykırıyordum içimden. Sonra insanlara sitemler fırlatıyordum;
-Yeter yeter allah aşkına, yeter yeter! Benliğimi arıyorum, kendimi istiyorum! Bebeklerimi, oyuncaklarımı, renkli tokalarımı, sevgilerimi en güzeli aşkımı istiyorum...