[GooD aNd EvıL]

&&& Diyecekler &&&
Ne baharında tomurcuğu,ne yazında güneşi
Göremeden,sevdan ile, söndü diyecekler.
Ne kışında karı,ne de yanağında çizgi
hasretine dayanamayıp, öldü diyecekler...

Gökyüzünde bir tek yıldızı kalmamıştı,
Karanlığına bir aydınlık doğmamıştı.
O yaşadım desede, aslında yaşamamıştı,
Sevgine hasret kalıp, soldu diyecekler...

Bir gün bile mutluluk yüzü göremeden,
Seni doyasıya, doyasıya sevemeden.
Son kez elveda bile diyemeden,
Aşkınla, sevdan ile,kavruldu diyecekler.

Gözlerinde hayalin, dilinde hep adın vardı,
Seni dağlara, taşlara, bağrına yazdı.
Ama bir gün, bir gün dünyası yıkıldı
Yanağında son damla yaşla, sustu diyecekler.

Sokak sokak,cadde cadde, seni aradı
Tanımadığı insanlara bile, seni sorardı.
Lakin bir gün, yüreği dayanamadı,
Adım attığın yollarda, kalbi durdu, diyecekler.

Dilinde duası, duasında seni dilerdi,
Bir gün göreyim yüzünü, öyle öleyim isterdi.
Çırpındı bir kuş gibi,ama seni göremedi,
Bir dert tarlasında,soldu diyecekler...

Tek bir dileği vardı,sana kavuşmaktı,
hayatını yollarına serip,adamaktı.
Fakat ne yazık ki,sonunu bulamadı
Sevgine aç yüreği,ansızın durdu diyecekler...

yaşarsam sadece onunla yaşarım diyordu,
İnan,seni canından çok seviyordu.
Resimlerine bakıp,yüreğine taş basıyordu,
Hasretini dindiremeden,duruldu diyecekler.

Sanki, bir Leyla idi,sokaklarda şaşkındı
Fırtınalar gibi,deli sel suları gibi çoşardı.
Seninle güzel hayalleri,arzuları vardı
Gözünün yaşı dinmeden,yok oldu diyecekler...

Sevdiğim yoksa,hayat anlamsız,derdi
Sana kavuşma ümidini, hiç kaybetmemişti.
Ama bir gün, o gün herşeyi farketti
Gülümseyerek kendini,vurdu diyecekler...