[GooD aNd EvıL]

Yakılır Hüzün

Neşe denen penceremin önüne
Tül perde misali çekilir hüzün
Güneş dolu her mutluluk gününe
Çayır çimen gibi ekilir hüzün

İlham perisini bulduğum bir an
Aşkın büyüsüyle dolduğum bir an
Sevginin içinde kaldığım bir an
Karşıma ansızın dikilir hüzün

Sen benimsin der de başka şey demez
Mutlu ağaçlardan meyveler yemez
Emsali yok,kimselere benzemez
Peşime peşime takılır hüzün

Gülsem bir an için dudağımda gül
Alevlenmiş korlar bırakır hep kül
Düğün dernek kurup eğlensemde bil
Bana kına diye yakılır hüzün
15.12.2004

Ertuğrul Şakar