Hasta Çağ
Bir çağdan çıkıyor Adem'in soyu
Ardına bakmaktan, yola bakmıyor
Kulağı kul etmiş, boynuzun boyu
Ayıbın öretmeye şapka takmıyor
Ağlardı peygamber duysa, kahırdan
Uyuştuk 'çağdaşlık' denen zehirden
Bir zaman çağlayıp coşan nehirden
Kurumuş yataklar, katre akmıyor
Aldanmış insanlık fâni tapuya
Sığınmış bir çatı bir de kapıya
Çağlardır yükselen aziz yapıya
Bugün bir müslüman, çivi çakmıyor
Yerinde, ümmetin bâtıl neşesi
Eksilmez elinden şerbet şişesi
Buz tutmuş, kalplerin herbir köşesi
Ayhan'ım ölsen de yürek yakmıyor
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|