mermi boşluğu
attı kendini bulutların üzerinden
yüzünde koskoca bir hiçle beraber
ıslak hayalerimin bedeni...
damla damla vurdu parçaları pencerelere
süzüldü şeffaf kanı usulca
bir çocuğun ürkek yanağına gamze oldu...
yürüdüm sokaklarda umarsızca
içimde koca bir mermi boşluğu
yitik yüzler şehrinde yiten çocukluğumun peşinde.
canımın kıymığı battı elime
parmaklarım acı dolu...
denizi özledim...
derinliğini sessizliğini
o kadar suskunken yüreğim
yinede özledim dilimin kesiğini
kendi kanımı doldurdum kadehe
bir yudumda içtim yaşanılan ne varsa ömrümde
ıslandı hayallerim
şeffaflaştı ellerimde zaman
bir bebeğin gözkapakları gibi saydam, damar damar
içimdeki uçurum vurdu yüzüme
saklayamadım aynadaki görüntüden maskemi
kandıramadım kendimi
düştüm...
sevgiyle doldurdum namlumu bir kez daha
ve sıktım korkusuzca içime...
sol yanımda koca bir mermi boşluğu...
|