Bana Şiir Yaz Diyen Kadın
BANA ŞİİR YAZ DİYEN KADIN
“Bana şiir yaz”
diyen kadın (?)
Sana şiir yazamam.
Çünkü sen, şiirin ta kendisisin.
Ne mümkün ve niye şiire şiir yazmak?
Bu nasıl olacaksa haydi anlat bana,
bunu senden başkası nereden bilsin.
Kızma hemen,
çek üzerimden vurucu bakışlarını!
Suçum yok benim doğru söylemekten öte.
Mecburum buna,
sonra, senden de fazla öfkelenir, kızar
tüm şiirlerim.
Al götür kızgın bakışlarını ne olur!
kendini bul,
teslim olma sefil düşüncelere.
Mavi, masmavi rüzgarlar esmeli
taze umutlarının üzerine.
Gökyüzü gibi derin,
sakin ve sonsuz olmalısın.....
Pembe pembe tomurcuklara esir olmalı
gözbebeklerinde gizlenen
yaşam arzun.
Yolun engellerle dopdolu ve uzun,
nefes nefese kalacak, yorulacaksın
Çünkü mutluluğu yakalamak zor be kadın
Cesaretini kırma,
topla kendini
sonunda mutluluğu kucaklayacaksın.
Çık bilmece, bulmaca sayfalarından,
belirsizlikten,
cevap aranır olmaktan kaçın.
Açık, apaçık ve sade ol,
kimse bir şey söylememeli
dönünce arkandan.
“Bana Yazdığın şiir nerede? ”
diye soran kadın (?)
Al işte sana yazdığım,
şairliğimin utancı olan şiir.
Gökyüzünün sonsuz sayfalarında tüm dizeleri
al oku,
hece hece,
dize dize.
Oku ve tanı
kendine yön verecek kendini.
Okuduğunda belki kızacaksın,
kızacaksın seni mutsuz eden
inatçı, kör duygularına.
Belki de üzülecek, ağlayacaksın
sana seni şikayet ettim diye bana.
“Bana şiir yaz “
diyen kadın(?)
Sana bu aciz şiirimi yazabildim;
çünkü bana hiç yardım etmedin.
Söyle Allah aşkına
sen şiirden öte kimsin?
Kim derlerdi senin adına?
Kemal Çakır
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|