Bir kez öldüm
bir kez ağladım
ilk kez öldüm senin için ağlayarak
O sokak çocuğunun gözlerindeki ışıltıyı tuttum
yemek yedik birlikte
iki yarım ekmek
iki vurgun yemiş hayat
seni anlattım diz boyu
yorulduk yalınayak
Marmara'ya ay batarken
gökyüzü endişeliydi biraz
dinlenmeli yoldaşım
dinlen çocuğum
bak istanbul konuşuyor on beş milyon ağız
masallarımız çalındı
ağlayacağız.
14.01.2003
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|