Aç Yatıp Aç Kalkıyor
Nankör insan o kadar saymakla bitmez ki
Bu dünüya dönüyor içinde insan vardır
Hür yaşayıp gülenler o kadar çok dolaşır
Aç yatıp aç kalkanlar açolmayan bilmez ki
Çöpler dolu yiyecek vermeye utanıyor
Etırafta fakirler bakarken hiç gülmüyor
Karnı aç bu insanın har vurup savuranın
Bir gün gelecek tanırı hesabını sorarmı
O kadar çok insan var bakarken utanıyor
Düşünmeden yapmışsa çocukları aç sefil
Gören yok etıraftan sankı gözleri bozuk
Yedikleri her şeyde onların hakı vardı
Bu insanlar doğarken talih buna gülmezmi
Gelen vurup gidene burda bir fakir vardı
Sırtına yükü verdin gülmedi ki hiç yüzü
Nöbet tutu gelene hasta oldu hepsi
Navruz Kaplan
__________________
Buraya Kadarmış .. 
|