Kıramıyorum
Gezdim dün gece zindan zindan.
Ben benden uzak,
Ben bana tuzak.
Ne çok prangalar eskitmişim haberim olmadan,
Gerideki kanlarım anlattı bana sayısını.
Geriye dönüp izledim de izleri,
Meğer sende dolaşmışım arzı.
Ellerime bir yürek koyan da senmişsin,
Ayaklarıma prangalar vuran da.
Hiç kurtuluş yok biliyorum,
Ve ben sanki bunu gözlerinde yaşıyorum.
Bir kapatıyorsun gözlerini,
Her yer karanlık,
Ben boğuluyorum.
Bir açıyorsun bir ömür dediğim gözlerini,
İçinde tutsak bir ben görüyorum.
Bir şeye benziyorsun sen,
Tarifi imkansız...
Ne bileyim daha önce görülmemiş,
Duyulmamış,
Dokunulmamış.
Kan gibi sıcak,
Hüzün gibi soğuk,
Deryalar gibi kimsesiz,
Özlemek,özlenmek gibi de anlamlı.
Ve özleniyorsun sen,
Dibsiz bucaksız zindanlarda ayaklar prangalı.
Ellerim güneşi okşamış ama,
Yanmaya hala yabancı.
Senin kadar olmuyor yine de cehennem,
Beceremiyor yakmayı.
Ve beceremiyorum ben,
Prangaları kırıp atmayı...
24 haziran 04 perşembe
02:15
Ali Yeşil
|