Aşk Kokulu Meleğim
Bulutsuz bir şehrin beyaz görüntüleri
Ellerinde rengarenk sihirleriyle dolanırlar…
..
Sana benzemeyi ne çok isterdim;
Bir dost şöyle demişti:
Büyüyen bir yeşilliğin renkleridir onlar,
En güzel dostudur çiçeklerin.
Muhtaç olduğum bir tek nefes
Yalvarışlarımın nedeni belki de aracı dualarımın
En tepede olan,
En güçlü yığınların arasında,
Bulanık bir nehrin en temiz dalgası
Ve içimdeki “Meleğin” sayfaları.
Şiirlerimin en iyimser dizelerini seninle yazdığım,
En çirkin cümlelerini seninle sildiğim,
Biricik kalemim,
“Meleğim”.
..
Resimlerin içinde,
Yeni doğan bir bebeğin gülüşü belki
Ya da sessizce hıçkıran gözyaşları.
Sen,
Yakaladığım yerde,
Dokunamadığım.
Ama seninle beraber düşündüğüm her gündesin.
Her gece,
Geriye attığım günlerin “Meleğisin”,
Her anımın içinde bir “Meleğim” var hep seninle..
Öyle uzun bir yolculuğun sonunda
Yeni geldiğin şehrimde var olansın.
Kim bilir kaç güneşler devirdin,
Kaç hüzünlü portreleri üst üste,
Bir daha bir daha çizdin
Bir 'meleği' daha arkanda bıraktın? ..
..
Pişmanlıkların ardından geldin bana o gün,
İçimi,
Derinlerimden sızlatan;
Tesellisi bile imkansız bir duygudan
Düştün yalnızlığıma,
Uyuttun,
Bir 'meleğin' aşk kokan ruhunda beni.
' Aşk kokulu meleğimden'
|