Nasıl Ağlamayım?
Ağlamamayı bilemedim bir türlü.
İyi bak, kalb gözün varsa kalbime,
Bir yerinde bir tebessümlük,
Bir parça neşeye değer,
Bir daracık yer var mı?
Bana mihneti getirdi kuşlar,
Bir hamiyetli kul görmedim, bilmedim.
Gözlerimden eksilmedi yaşlar.
Ne zaman gülmek gelse aklıma,
Önce yaralarım sızlar,
Sonra hatıralar....
Anam okşardı saçlarımı, yüzümü,
Dikenleşen nasırları incitmezdi.
Başımı sokardım göğsüne sımsıcak...
Bir kedi hırıltısı ile geçerdim kendimden.
Ama o günlerden uzaklardayım ben.
Bana ağlama derken,
Gülmeyi unuttuğumu biliyorsun sen...
|