Öfkesi var zamanın
Öfkesi var zamanın, şiirlere akseden
Sevdalar sefilleşen gönüllerde yer tutmuş
İnsanlar arasında yalnız gördüm insanı
Tenhalaşan sokaklar insanlık caddesinde
Köşe başı ninniyle kaç öksüzü uyutmuş
Kaç öksüzü sarayda kaç Firavun büyütmüş
Öfkesi var zamanın, sıyra kılıç üstümde
Korkuları aşkımla köhne yürek bir tutmuş
Bir avuç ışık için kaç tepe çıplak yatar
İnsan denen yaratık menfaat tepesinde
Kaç tepenin rızkını, rızkı ile bir tutmuş
Kaç acı harmanında yele değip savruldum
Kaç keder ormanında acılarla kavruldum..
Öfkesi var zamanın, mekanlardan ötede
Dört cephemde kırk mevsim hiç birinde bahar yok
Kanaryalar kafeste vuslat demi sürüyor
Güllere acı haber; bülbül gamı unutmuş
Kargalarla birlikte gübreliğe tünüyor
Bir sevdanın kahrıyla kırk kapıdan kovuldum
Öfkesi var zamanın, imkanları tükenmiş
Çaresizler köyünde değneksiz gezen benim
Korkuları korkumla kırk yıllık yola savdım
Korkusuz gönüllere, sevda gülü ekerim
Kokusunu gül duysun bitsin gamı hicranı
Efkarım onun için yaktıkça yakar beni
Bir emirlik hükmüm var dert vurunca yıkar beni...
|