Can Çekişmekteyim
Sen şimdi benden uzaklarda
İkinci baharı yaşıyorsun
Gonca güller gibi çalılarda
Allanıp pullanıp açıyorsun
Habersizce bıraktığın yıkıntıdan ardında
Tozpembe hayallere dalıyorsun
Bense bırakıp gittiğin gibi
Kalbim harman yeri
Yüzümde aynı hüzün
Mevsim hazan mevsimi
Hani giderken elini uzatıpta
Silmekten son anda vazgeçtiğin
Gözyaşlarım var ya
Onlar hâlâ yanağımda
Masum masum duruyorlar
Islandıkça sararıyor, kuruyorlar
Kimse bizi buraya düşüren
Gelsin o silsin diye bekliyorlar
Onlar yetim, ben yetim
Sürünmekteyim
Ölmeyi beceremedim
Can çekişmekteyim
|