Garibin leylası
Bir garip oğlan sevmişti güzel bir kızı
Görünce kızı güneş görmüş gibi olurdu
Her ayrılıkta başlardı garipte bir derin sızı...
O kız başkasının oldu
Küstü garip oğlan hayata
Kız güzeldi
Bahar rüzğarı gibi bir selamı
Salınıp gelişine kurban olurdu garip...
Yıllar geçmiş
Bir yaradır içinde garip oğlanın
Unutamaz o sevgiliyi
Garip oğlan şöyle diyordu:
Bulut olsaydım şemsiye olurdum yaz günleri sana
Yağmur olsam yağardım bir senin bahçene...
Şu garipliğin gözünü kör etmeli...
|