Haddini bil şehirli
Düşüncelerin kirli,
Sözcüklerin zehirli.
Köylü diye hor görme,
Haddini bil şehirli.
Takma adla lâf atma,
Gaf üstüne gaf yapma.
Köylüme dil uzatma,
Haddini bil şehirli.
Kıskançlığa belendin,
Hırsınla debelendin.
Köylü senin efendin,
Haddini bil şehirli.
Ya sağırdın, ya kördün,
Köylüyü küçük gördün.
Köyde tarla mı sürdün?
Haddini bil şehirli.
Sende ekip, dikmek yok,
Koyun, keçi gütmek yok.
Köylü yoksa, ekmek yok,
Haddini bil şehirli.
Ne çift bildin, ne çubuk,
Sen pelitsen, ced kabuk.
Konuşma abuk sabuk,
Haddini bil şehirli.
Git gör köylü dayını,
İç bir demli çayını.
Olma fikir mayını,
Haddini bil şehirli.
Ne kil gördün, ne kile,
Köyde çektin mi çile?
Köylümden özür dile,
Haddini bil şehirli.
10 Eylül 2006
Zeki Çalar
|