Can Çıkmayınca Huy Çıkmaz
Yayla çayır cimen çicek, hep serin.
Kaygılanma, al nefesini derin derin.
Afyon Sivas bu kaçıncı gönül seferin,
Kırık dökük olsada, o senin kaderin.
Sürme çekmiş elâ göze, kara kaşa,
Güya iki onursal eş yaşarlar başbaşa.
Bu ne çelişki inanmıyormusunuz hâşa,
Gece gündüz geçiyor ömürler boşa.
Solmuş bir deri, çıplak ayak kol,
Öylemi göz göre göre çicek gibi sol.
Hiç kimseye davranmaz eli bol,
Mutfak banyo olmuş karıncalara yol.
Ciddiyet yok oynuyorlar hoppa şinanay,
Bedava bulsalar binecekler eğersiz tay.
Verirler üç beş zeytin,bir bardak acı çay,
Görmüyormusun olmuşlar ip ince paslı yay.
Yalana ne hacet, gelmişsin kırk elli yaşa
Bunda bir kastım,bir art niyet yok hâşa.
Artık ne önemi var paşa gönlünce yaşa,
Katıranda şeker olmaz,Kaynatma boşa.
İstanbul / Çamlıca 2003
Ali Kılıç Kakiz
|