Arkadaş
Karanlığın içinde, kaybolmuşuz arkadaş,
Sofrasını kurmuşuz, sevginin güzelliğin.
Bağdaş kurmuş oturmuş, masaya sevdalılar,
Ufukların ardında, güneş doğmuş arkadaş.
Sen bana umut dolu, şarkı-türküler söyle,
Ben sana ürettiğim, bütün şiirlerimi.
Hayaller gerçek olsun, unutulsun acılar,
Sevgi yağmurlarında, ıslanılsın arkadaş.
Set çekersen kalbine, hayatı durdurursun,
Gençliğin elden gider, sevmeyi unutursun.
Anıların terk eder, tek başına kalırsın,
Şimdi çok sevimlisin, yazık olur arkadaş.
Gece ürpertir seni, vahşi çığlıklar kopar,
Sığınacak bir liman, bir gönül bulamazsın.
Yüreğin nasırlaşır, sanki bir kemik gibi,
Sevmeyi sevilmeyi, çok ararsın arkadaş.
Yıldızlarla buluşan, sanki bir ay gibisin,
Kanatlanıp uçmaya, hazır bir yay gibisin.
Sen tertemiz bir peri, ben içimde serseri,
Gönül kanatlarıyla, uçmalısın arkadaş...
Nuri Gökhan Sonsel
|