Adı Yok
Nice sevgiler tüketiyor yürekler
Nice aşklar nice mutululuklar
Yürekler derin bir kuyu gibi
Bıkkın, yılgın vede amaçsız
Güneş bile göstermiyor yüzünü
Belliki oda darılmış
Denize bakıp gece yarısı
Daldığın derinliklerdeki düşünceler gibi
Ateşin sönmeye yüz tutan alevleri
Bir nefes istiyor çığlık çığlığa
Anlamamazlıktan geliyor rüzgar
Yılmış her defasında kendinden vermeye
Rüzgar güçlü katıp götürüyor
Dağları delen aşklar bile ağlıyor rüzgara
Güller solmuş açmayacak sabaha
Bıkmış yılgın sevgilerden
Seven adı yok şiirlerin
Küllenmiş ateşin çığlık alevi gibi...
19.03.2002
Erol Şen
|