Anarenk
Eşime ve tüm Analara ithafım.
Grupta bir etkinlik düzenlenmiş
Yedi renk, yedi gün boyunca.
Pazartesi mavi,
Salı mor,
Çarşamba kırmızı…
Beyaz kalmış son güne
Kirlenmesin diye.
Tesadüfün böylesi
Rastlamış on dört mayıs Anneler gününe.
Tüm günleri, renkleri es geçtim.
Ne mavi aşklar,
Ne ihtiraslı kırmızı
Ne ayrılıkların
Sarı hazanı.
Dayanamadım işte!
İlla ki; Anamın süt beyazı.
Unutamadığım, bir deney var
İlk okul günlerimden.
Bir rüzgar gülü yapmıştık
Kağıttan yedi rengi içeren
Rüzgarla döndükçe çıtanın ucunda
Tüm renkler kayboldu
Hepsi kaybetti cazibesini
Teslim oldular beyaza.
Bu yüzdendir sevdam beyaza.
Doğduğumda sarmaladılar beyaza
Zıbınım beyaz, kundağım beyaz
Emdiğim anamın ak sütü.
Sünnetlik elbise beyaz
Gelinlik beyaz
Anlımız ak
Ölürüm uğruna…
Sardığınız kefen beyaz.
Her renk ayrı güzel
Türlü duygulara sembol.
Bir renk var ki, asla vazgeçemediğim
Anlımın rengi
Saflığın, temizliğin, asaletin
Analarımızın rengi beyaz.
(14 Mayıs 2006)
Metin Soydeveli
|