Yağmur’da Islanmak
Üzüntüm çamlar misali devrilen dostluklara
Gecenin karanlığı değil ürkünç olan, yalnızlık
Aydınlık özlemi içimizde güneşin sıcaklığı
Oysa yakarmış güneş; kavururmuş hasret
Yağmur’muş mutluluk; düşlenmesi gereken hasret
Şemsiyedeki tezatlık, aslında güneşe açmak lazımmış
Yağmur’dan sinmek çatı altlarına, ne büyük yanlış
Kırıp tüm şemsiyeleri ıslanmak rahmetinde sevginin
Sırılsıklam ıslanmak, iliğine kadar ıslanmak
Ne büyük mutluluk sevgi yağmurlarıyla ıslanmak.
Metin Soydeveli
|