Yorgun Ömrüm
Ayağı yere basar oldu kaygılarımın
Gömmek istedikçe uzadı. Okyanus derinliklerince
Değerini bilmek midir yaşamak, hayatın
Zor olan yaşamak mıdır, ölmek mi bilinmez
Dalda sararan yapraklarcasına yorgun ömrüm
Ufuklar da eskisi gibi uzak, sisli değil artık
Sonbahar hüznü çökmüş omuzlarıma, yaşama.
Solan çiçekler de merhem olmuyor yarama
Tadında bırakmak lazım, gereği yok zorlamanın
Artık uzatmaları oynamak anlamsız
Hiç yaşamamış gibi çekip giderken
Anlamını yitirmeli ölmeyecek gibi çalışmalar.
Ölüm ahir değildir, ölmektir akıbet
Ölmek için gerilemek lazım; gerilemek
Ölmek de yaşamak kadar elzemdir
Yaşayanın değeri ölmeden bilinmez.
Metin Soydeveli
|